Kunowice
Pierwsze wzmianki o Kunowicach pochodzą z 20 stycznia 1399 r., kiedy to margrabia Jost von Mahren zezwolił członkom frankfurckiej rady miejskiej na zakup wsi Cunrathsdorf z urzędem sołtysa lennego, a także dwóch młynów wodnych, udzielając zgody na włączenie ich do majątku skarbu miasta. W końcu XVI wieku wójt lenny z Kunowic posiadał – oprócz sześciu łanów wolnych od danin – jedną wolną owczarnię. Prawdopodobnie dała ona początek owczemu folwarkowi, wzmiankowanemu po raz pierwszy w 1622 r., do którego w 1694r. dodano sześć lennych łanów sołtysowskich.
Dnia 12 sierpnia 1759 r. na polach tej wsi rozegrano jedną z najkrwawszych bitew wojny siedmioletniej. Przeciwko połączonym siłom rosyjskim i austriackim stanęła armia pruska pod wodzą króla Fryderyka II. W przeddzień bitwy generał Sałtykow polecił spalić Kunowice. W czasie walk wieś została chwilowo opanowana przez żołnierzy pruskich, lecz Rosjanie i Austriacy utrzymali się na otoczonym murem wzgórzu kościelnym. Spalony kościół został odbudowany w 1799 r. z kamienia i cegły. Według wyliczeń Bratringa przeprowadzonych w 1809r. mieszkało tu 14 chłopów w pełni uwłaszczonych, 12 w pełni uwłaszczonych kmieciów, 7 budników i 6 komorników, funkcjonowała kuźnia, młyn wodny i gospodarstwo leśne o powierzchni 5641 morgów. W 39 gospodarstwach domowych żyło 275 mieszkańców. W 1850 r. istniało tutaj już 60 budynków mieszkalnych, folwark skarbowy, wiatrak i młyn wodny, prochownia, pralnia, browar i gospodarstwo leśne. W 1861 r. magistrat Frankfurtu sprzedał część lasów kunowickich skarbowi wojskowemu, który zezwolił utworzyć w tym miejscu plac ćwiczeń. Od około 1930r. część tego terenu wykorzystywana była jako lotnisko wojskowe.
Na początku XX wieku Kunowice były wsią wyłącznie chłopską, z niewielką liczbą zakładów rzemieślniczych. Duży wpływ na rozwój gospodarczy miejscowości miało wybudowanie trasy kolei wąskotorowej między Kunowicami a Cybinką. Kolej rozpoczęła działalność 1 września 1907 r. W latach następnych powstało kilka zakładów rzemieślniczych, tj. warsztaty kołodziejskie, tartaki, cegielnia, zakład budowlany, ślusarnia produkująca rowery, a nawet zakład budowy maszyn.
W latach 1939-1941 na terenach leśnych opodal szosy do Rzepina istniał obóz dla polskich jeńców wojennych, podległy Stalagowi III C w Drzewicy, z którego kilkuset jeńców pracowało przy budowie autostrady Berlin-Poznań.
W dniach 2-3 lutego 1945 r. 11 korpus pancerny Armii Radzieckiej po zaciętej walce zdobył Kunowice, znajdujące się na przedpolach twierdzy Frankfurt.
W walkach poległo 44 żołnierzy i oficerów. Dla uczczenia ich ofiary już w 1945r. postawiono pomnik. W czasie działań wojennych wieś mocno ucierpiała, po raz kolejny został doszczętnie zniszczony kościół. Dopiero w latach 80-tych XX wieku wzniesiono nową świątynię, którą konsekrowano 6 października 1985r.
